Gewoon bij mij in de 'tuin'

Sommige mensen zien dit niet,
En horen niet de bomen en hun lied.
Voelen de zon niet schijnen op gezicht,
En juist dat is zn mooi licht!

Een klein gedichtje

Over een aantal dagen is het zover.
dan is het Kerstmis, dan is het fijn.
Allemaal bij elkaar, veilig en klein.

En opnieuw waait de wind voor mijn gedachten,
gedachten van blijdschap,geluk, liefde en onzekerheid.
Blijdschap overspoelt mijn onzekerheid.
Ik heb toch alles, ben gerust.
Het komt allemaal wel goed, dat is wat ik hoor,
maar geef ik aan deze woorden gehoor?
Wil ik alles op papier, hoe mijn leven verloopt?
Nee dat niet, maar kleine geruststellingen brengt mij rust.

De wind gaat liggen wanneer ik slaap en bij hem ben,
die momenten zijn fijn, dat is mijn geruststelling.

Klaar

Ik ben klaar
En het voelt raar
Ik moet gaan werken, aan de bak
Kan ik dat wel, ben ik niet te zwak
Ik ben bang, ik ben er bang voor