Moeilijke vragen, moeilijke mensen, onbekend,
ik voel weer onzekerheid komen, dit is bekend.
Ik weet niet hoe ik alles moet doen,
want moeten is het...net als toen.
Hopelijk maakt dit gevoel plaats voor duidelijkheid,
en raak ik die onzekerheid snel weer kwijt.
Ik vraag gewoon stevig door en blijf niet stil,
mag ik wel nog denken: is dit wat ik wil?
Die ene perfecte baan is er nog niet,
is er wel iemand die deze in de verte ziet?
Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat,
Anne, maak het jezelf nou niet zo kwaad.
