Gevoel

Ik voel iets maar ik weet niet wat,
ik kan het niet beschrijven, zelfs niet op papier.
Misschien heb ik het toch allemaal fout ingeschat,
tegen wie kan ik praten, was er maar iemand hier.

Soms sta ik er mee op, en ga er mee slapen,
ik voel me dan leeg, en moet me bij elkaar rapen.
Ik wil het niet, en het gevoel moet weg,
ik sluit mijn ogen, terwijl ik me zachtjes neerleg.

Toen

Ik word wakker, en ik weet niet waar ik ben,
de nacht was zo verdwenen het ging te snel.
Op zoek naar herkenning kijk ik de kamer rond,
ik draai me om en krijg een kus op mijn mond.

Ik ben bij jou, het is oke,
het word tijd om op te staan maar ik zeg nee.
Het moment mag eeuwen duren,
het is iets van ons, tussen deze vier muren.

De zon neemt een kijkje in de kamer,
het wordt dag, en we worden weer wat spraakzamer.
Back to life, het begint weer,
en ik denk aan dat moment, keer op keer.

-

Mijn voeten raken het warme zand,
de zon streelt mijn gezicht.
De wind waait door mijn haren op het strand,
ik had graag dat er nog iemand langs mij ligt.

Mijn voeten raken het koude water,
een rilling, kippenvel.
Ik ben stil, ik ben geen prater,
maar ik hoef niks te vertellen, je weet het wel.

Twijfel

Rennend door mijn gedachten,
zoek ik naar dat ene wat ik niet kan vinden.
Ik kan het me niet meer herinneren,
alles wat ik zie is een waas.

Waren je ogen blauw, waren je ogen bruin,
vielen je haren krullend, of vielen ze schuin.
Wat ik het meeste mis, is je glimlach,
en het warme, als je langs mij lag.

Gemis

Ik mis het gevoel,
dat je weet dat iemand van je houd.
Ik mis het onvoorspelbare,
dat een spontane kus gewoon kan.
Het was fijn om te weten dat iemand aan je dacht,
ik ben niet eenzaam, genoeg mensen om mij heen.
Maar er is een klein gat, wat gevuld moet worden,
ik weet hoe het was, en ik kan het niet missen.