Ik word wakker, en ik weet niet waar ik ben,
de nacht was zo verdwenen het ging te snel.
Op zoek naar herkenning kijk ik de kamer rond,
ik draai me om en krijg een kus op mijn mond.
Ik ben bij jou, het is oke,
het word tijd om op te staan maar ik zeg nee.
Het moment mag eeuwen duren,
het is iets van ons, tussen deze vier muren.
De zon neemt een kijkje in de kamer,
het wordt dag, en we worden weer wat spraakzamer.
Back to life, het begint weer,
en ik denk aan dat moment, keer op keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten