zondag 27 maart 2011

Met mijn ogen dicht

Ik knijp mijn ogen dicht,
de zon schijnt fel.
Met mijn ogen dicht, zie ik veel.
Ik huil niet, maar zit met een brok in mijn keel.
Mensen lopen mij hand in hand voorbij,
ik zag het overal, maar nu komt het te dichtbij.
Ik voel een rilling van kou door mijn lichaam,
niemand weet mijn gedachten, het zit binnen, onopmerkzaam.
Vergeet me niet, maar ik ben er bang voor,
ik zit met mijn gedachten ergens anders, terwijl ik jou verhaal aanhoor.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten