Zoo daar zijn we weer,
elke keer schrijf ik iets, keer op keer.

Nu met de voetjes omhoog, lekker warm,
zit namelijk bij de kachel, die ik heerlijk omarm.

Af en toe maak ik een stukje opdracht,
dan check ik weer Feesboek en kom ik op kracht.

Dan even kijken op mijn telefoon,
waarna ik mezelf met een lunch beloon.

Tussendoor even denken aan de man,
best veel, wat een vrouw allemaal kan.

De hond slaakt een zucht en kijkt omhoog,
ik kijk even naar buiten, op zoek naar een regenboog.

Boodschappen doen, en kletsen met vader,
dat ik mijn opdracht niet af heb, hij is de dader.

Dan nog even naar de kapper, knip knap,
even het nieuws checken, algemeen en achterklap.

Dan is het weer etenstijd, wat komt er op tafel,
misschien als toetje wel, mamma's lekkere wafel.

Kop koffie, tv aan en weer met de voetjes hoog,
ik wordt moe, rek me uit en wrijf in mijn oog.

Zo gaat er langzaam een dag voorbij,
een dag uit het leven, het leuke leven van mij.