Ook al gaan we in een storm ver weg,
is het alsof ik mijn grenzen dan verleg.
Ik pak je hand en neem je hart,
en kijk ik naar je tranen, ietwat verward.
Je bent ver weg, maar ook heel dichtbij,
hopelijk voel je je in je gedachten soms vrij.
Het regent, niet alleen buiten maar binnen,
kon ik maar wat geluk voor je winnen.
Dan trek ik aan een koortje en dan plots,
een pakketje geluk, warmte en trots.
Met een lintje erbij, door de vogel gebracht,
met een hele belangrijke mooie vracht.
Het is voor iemand in de lucht en om je heen,
deel het uit, het is niet voor je alleen.
Ik kus je, en pak je dromen vast,
ik blijf bij je en hopelijk ben ik je niet tot last.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten