Zuster het gaat niet meer,
het hoeft voor mij niet.
Het doet mij z'n pijn, keer op keer,
is dit het nou, wat mijn leven mij nou biedt?
Ze gaat een keuze maken,
een keuze die geen weg terug heeft.
Het is gebeurd, en het gezicht is bedekt met een laken,
het is haar niet gelukt, ze heeft het niet overleefd.
Ze heeft nu wel geen pijn meer,
die gedachte doet veel goed.
Ik bedek mijn tranen, wat ik mezelf steeds aanleer,
genieten van het leven, dat is iets, dat moet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten