Het maakt me verdrietig als ik je zo zie denken,
ik moet begrijpen waarom je je zo voelt.
Het is moeilijk om niet te snel voor je te denken,
en om niet te zeggen wat jij bedoelt.
Ik voel me niet fijn als ik niets kan doen,
het enige is een lieve knuffel en een dikke zoen.
Kon ik maar wat denken van je overnemen,
maar ik zou je gedachten wegstoppen, weg die problemen.
Je komt er wel achter, het komt echt wel goed,
dat al het stomme weg is en dat je het mooie weer groet.
Hopelijk ben ik daarin een kleine hulp en kan ik je steunen,
en je mag altijd een beetje tegen me aanleunen.
Laat een traan gaan en stop het niet weg,
en maak van die harde muur een zachte heg.
Die kunnen we gemakkelijker kleiner maken en uitschieters zien we als groei,
en dan staat die mooie heg binnenkort in prachtige bloei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten